Rampvluchten, 150 000 postduiven opgevreten door roofvogels

Rampvluchten elk jaar weer hetzelfde. Iedereen heeft het erover. Hoe komt al die ellende toch. Wat kun je ertegen doen. Lijkt wel alsof het alleen maar erger wordt.

Rampvluchten

Laten we is bekijken waardoor het komt dat veel duiven kwijtraken tijdens wedstrijden. Gewoon eens een realistisch beeld scheppen zonder direct op je achterste benen te gaan staan. Roepen dat je ermee stopt of dat één of andere wollesokken partij de kans grijpt om zieltjes te winnen.

Waar het niet door komt

Die rampvluchten komen iedergeval niet door het vliegen met onze postduiven. Onze postduiven vliegen vele honderden kilometers. Dat doen ze met gemak, ze vliegen met plezier. Dat kun je zien wanneer je bij een postduivenmelker gaat kijken. Je ziet dan dat een postduif graag naar buiten gaat om te vliegen. Dat doen ze dan met gemak 1 tot 2 uur. Een postduif kan 120 kilometer per uur vliegen. Dus twee keer per dag vliegen betekent 240 kilometer vliegen voor je plezier. Geloof me dan is een wedstrijd van 600 kilometer een makkie voor onze atleten.

Roofvogels

Onze postduiven komen vele gevaren tegen onderweg. Hoe verder ze worden weggebracht des te meer er kan gebeuren onderweg. Laten we is een rijtje maken van de vele gevaren die onze helden moeten trotseren.

Roofvogels zoals slechtvalken, haviken en vrouwtjes sperwers. Per jaar worden er heel veel postduiven uit de lucht geslagen. We hebben het niet over honderden maar over duizenden postduiven die worden opgevreten. Door voornamelijk roofvogels die kunstmatig worden geholpen door zogenaamde natuurliefhebbers. Het aantal postduiven die worden opgegeten door roofvogels is onbekend. althans het is wel bekend echter wordt het niet naar buiten of in de media gebracht. Omdat het kunstmatig tot broeden brengen van roofvogels anders een slechte naam zou kunnen krijgen. Zodat de vogelaars wiens hobby roofvogel kasten ophangen is daarmee zouden moeten stoppen.

In de jaren zestig de hoogtij dagen van de duivensport. Waren er slechts 75 paren haviken. In de jaren 2000 waren er al 3600 haviken. Laat staan hoeveel dat er nu zijn. Dit geld hetzelfde voor de andere roofvogel soorten. Erg is een enorme explosieve toename van roofvogels de laatste jaren.

Wanneer we van 3600 haviken uitgaan die allemaal 100 postduiven per jaar opvreten. Betekent dat 36000 postduiven die per jaar als voedsel dienen voor haviken. Dan hebben we het nog niet gehad over de slechtvalk en sperwer. De sperwer was vroeger een zeldzame en schuwe roofvogel. Tegenwoordig zijn er zeker 10 000 sperwers in Nederland en deze roofvogel is lang niet meer zo schuw. Wegens de onnatuurlijke grote toename van de roofvogel populatie. Hebben de eerst schuwe roofvogels tegenwoordig zoveel honger gekregen dat ze zelfs de duiven uit je hok halen.

Wanneer ik dan zeg dat er per jaar 150 000 postduiven verdwijnen door roofvogels overdrijf ik niet.

Plezier jagers

Plezier jagers in België en Frankrijk maar vast ook in Nederland. Schieten duizenden postduiven per jaar. Elke jager weet waar er postduif lossingen zijn. De datum en tijden worden al vroeg bekend gemaakt door het NPO en een jager hoeft alleen maar op de vlieglijn te gaan zitten met ze geweer in de aanslag. Zodra er duizenden duiven overvliegen is het een feest om postduiven te schieten. Omdat je i.p.v. kogels, hagel gebruikt. Met één schot hagel haal je met gemak meerdere postduiven naar beneden. Een postduif levert al gauw een euro per stuk op bij de poelier. Het aantal postduiven die door jagers worden geschoten is niet bekend. Maar over de hele vluchtlijn zijn dat duizenden postduiven die niet meer thuis komen.

Andere gevaren

Verder heb je nog een percentage postduiven die onderweg tegen een windmolen aanvliegen. Of andere obstakels onderweg. Gelukkig gebeurt dit niet vaak maar het gebeurt.

Laten we het over het weer hebben. Rampvluchten die zogenaamd ontstaan door het weer. Onze convoyeurs weten wat ze doen. Vergelijk het is met duivenwedstrijden uit Polen. Er is geen enkele Poolse convoyeur die een dag blijft staan met Poolse postduiven. Er is geen enkele Poolse convoyeur die de postduiven weer mee terug naar Polen neemt. Nee, die duiven gaan gewoon los en komen thuis. Onze convoyeurs weten precies wat ze doen en handelen uitsluitend in het belang van de postduif. In tegenstelling wat sommige postduiven melkers beweren. Dat zijn vaak de mensen die zelf nooit geen enkele vrijwillige bijdrage leveren in de duivensport.

Wat kunnen we zelf doen

Laten we als postduiven melker ook de hand in eigen boezem steken. Heb je nooit is een duif ingekorfd waarvan je wist dat ie niet in topvorm was. Of een duif ingekorfd die zich niet zo lekker voelde maar ondertussen wel alle andere duiven in de vrachtwagen besmette. Natuurlijk niet, dat heb je nog nooit gedaan. Dus dan kan dat niet de reden zijn dat duiven in de mand ziek worden en wat langzamer thuiskomen dan normaal.

Is een rampvlucht wel een rampvlucht

Dat moet je je afvragen want duizenden postduiven niet thuisgekomen dat is pure onzin en stemmingmakerij. Waar blijven al die duizenden postduiven dan. Kijk is op de Dam in Amsterdam. Ik zie er geen postduif tussen zitten en als dat wel is voorkomt dan heel sporadisch.

Hoe zit het dan echt met zogenaamde rampvluchten

Postduiven melkers brengen hun klok vaak dezelfde dag nog naar het duivenlokaal om te worden afgeslagen. De duif die dan niet geregistreerd is wordt gezien als een verspeelde duif. maar de duiven die de volgende dagen gewoon weer op hun hok komen. Daar wordt geen registratie van bijgehouden. Dus bullshit dat duiven worden verspeeld door het weer en de vele kilometers die ze vliegen. De grootste verliezen worden geleden door roofvogels en jagers. Waarschijnlijk een klein percentage die tegen een windmolen vliegt. Maar de rest komt thuis, wellicht niet dezelfde dag maar zeker de dagen erop of worden opgevangen door aardige collega duivenmelkers.