Bastaarden kweken is voor de puristen en showliefhebbers onder ons een vies woord maar is dat wel zo. Hebben we ook niet veel te danken aan mensen die bastaarden kweken.
Elk ras is als bastaard begonnen
Wanneer we kijken naar de Spaanse kropper rassen. Zien we dat de belangrijkste voorvader de Valenciano Antiquo is geweest. Juist om de Valenciano Antiquo vitaal en gezond te houden zijn er andere rassen door heen gefokt. met als resultaat nieuwe rassen.
Kijken we naar de Haagse tilduif die ontstaan is uit de ouderwetse oploper gekruist met een postduif en later ingekruist met een Valenciano. Zien we nu eigenlijk hetzelfde gebeuren. De Haagse kropper kun je nu ook in twee categorieën verdelen. De staande Haagse kropper en de “ gewone “ Haagse kropper.
Zonder bastaarden geen ras
Onze zuivere rassen zijn ontstaan uit bastaarden. Mooier kan ik het niet maken. I.p.v de genenpoel zo breed mogelijk te houden zijn die zuivere rassen verder ontwikkeld door een vorm van inteelt of lijnenteelt. Waarmee je de genenpoel juist steeds kleiner maakt. Het kan dan ook niet anders dat er op een gegeven moment inteelt degeneratie ontstaat. Eerste symptomen zijn steeds minder goed presteren als diefkropper.
Puristen zullen het niet eens zijn
Natuurlijk zullen de puristen zeggen dat door een goed verantwoord fokprogramma en streng selecteren inteelt degeneratie niet hoeft voor te komen. Maar daar zit het probleem juist. De meeste liefhebbers houden geen of nauwelijks een stamboek bij. Daarnaast weten de meeste liefhebbers ook niet veel over inteelt of lijnenteelt.
Laat staan dat ze dure aangeschafte dieren niet gebruiken voor hun fokprogramma ondanks dat ze achteraf eigenlijk beter niet gebruikt kunnen worden. Resultaat is dan dat een steeds groter deel van een ras verder zal degeneren vooral als het een populair ras is. Tot ze alleen nog maar geschikt zijn voor shows maar de werkeigenschappen zijn dan verloren gegaan.
Showliefhebbers hebben gelijk of niet
Het intelen van een ander ras in je zuivere lijn rasdieren. Zal in eerste instantie de uiterlijke kenmerken doen veranderen. Maar het verder intelen en goed selecteren zal dit probleem verhelpen. Vaak is na twee of drie generatie’s niet meer te zien dat er een ander ras doorheen is gefokt. Met als bonus een enorme vitaliteit boost. Spanjaarden wisten dat al vele jaren en gebruiken hiervoor het Quinteron principe elders op deze site uitgelegd.
Waarom bastaarden kweken
Bastaarden hebben een grotere aantrekkingskracht op het andere geslacht. Reden hiervoor is de vitaliteit wat gelijk staat aan het sex-appeal van onze diefkroppers. Wanneer een duif zich wil voortplanten zal hij of zij liever een vitale partner kiezen. Omdat de kans op gezonde jongen dan groter is en het beter voor de genen diversiteit m.a.w. het voortbestaan van het soort. Maar ook voor de puristen onder ons is het mogelijk om dit te benaderen. Door het Quinteron kweek principe toe te passen. Zonder dat het direct funest is voor het ras wat je wilt behouden.
Gewoon doen
De meeste liefhebbers die een bastaard willen kweken zullen dit vaak maar eenmalig doen. Zou je dit is willen uitproberen heb je goeie duiven nodig want wat er niet inzit komt er ook niet uit. Bijvoorbeeld maak eens een kruising van Moroncelo met een Murciano. Beide ouderdieren moeten goed presteren. Maak je deze kruising dan heb je grote kans dat de jongen fantastisch zullen presteren en enorm vitaal zijn. De drive van een Moroncelo gecombineerd met de hokvastheid van een Quebrado Murciano kan dan met 50% zekerheid een ideale bastaard geven voor de vangsport.
Een goede bastaard fokken
Je kunt bastaarden kweken en kruisen wat je maar wilt. Wil je echter toch wel serieus hier mee bezig zijn. Om geen kwantiteit maar kwaliteit te kweken. Moet je er een klein beetje over nadenken en jezelf afvragen wat je wilt.
Om je een paar voorbeelden te geven van kruisingen die het goed doen kun je hieronder is kijken. Maar hou wel in je achterhoofd dat welke kruising je ook maakt. Het beste resultaat kan behaald worden wanneer beide dieren over goede werkeigenschappen bezitten. Maar ook met minder goeie dieren moet je je niet laten weerhouden.
Een outcross kan je verrassen
Een outcross is een kruising tussen twee onverwachte dieren. Dat kan binnen een ras zijn maar ook tussen verschillende rassen. Uit een kruising van minder goede dieren kunnen er dan toch nog hele goede diefkroppers komen. Omdat een kruising zo een boost geeft aan vitaliteit en de genenpoel enorm verbeterd. Waardoor sommige verdwenen goede eigenschappen opeens weer naar boven komen.
Jiennense met Moroncelo
Hiermee temper je de drive van een Moroncelo net voldoende zodat de werkeigenschappen van de Moroncelo beter tot hun recht komen. Ook zal deze kruising hokvaster zijn dan een zuivere Moroncelo.
Morrilero met Paloma de Classe
Het is niet een ideale kruising om te doen. maar heb je weinig andere duivenmelkers in de buurt zou je dit is kunnen proberen. Deze kruising is bedoeld om de drive van een Paloma iets te temperen zonder dat het ten koste gaat van de werkeigenschappen waardoor deze bastaard moeilijker is te vangen door andere liefhebbers.
Paloma de Classe met Jiennense
Een populaire kruising die je vaak tegenkomt in Spanje en resulteert in een uitstekende diefkropper. Het maakt de Jiennense minder log, wendbaarder en temperamentvoller. Waardoor zijn werkeigenschappen beter tot zijn recht komen.
Jiennense met Pica
Niet elke kruising is goed. Het beste is om een wat gematigde Pica te nemen. Die eigenlijk ongeschikt is voor een suelta. Met deze kruising krijg je dan een echte werkmachine die zeer actief is en graag op pad gaat. Wel is deze bastaard makkelijker te vangen maar wanneer je deze bastaard nog een keer terugzet op een Jiennense wordt het al een stuk lastiger om deze bastaard te vangen.
Moroncelo met Laudino
Geeft een snelle duif vooral in gebieden waar veel roofvogels zitten. Kun je met deze kruising toch je duiven loslaten. Zonder dat je altijd bang hoeft te zijn dat ze snel worden gepakt.
Balear met Moroncelo
Zelfde als bovenstaande kruising geeft een Balear met Moroncelo. Een supersnelle duif waar een roofvogel aardig wat moeite voor moet doen. Voor het vangen van postduiven een prima combinatie.
Moroncelo met Quebrado Murciano
Een Moroncelo op zich heeft prima werkeigenschappen. Was het niet dat ze ook vrij makkelijk te vangen zijn door andere liefhebbers. Door dit ras te kruisen met een Murciano voorkom je dat en krijg je een hele goede diefkropper die niet zo gauw een vreemd hok in zal gaan. Maar toch de drive heeft van een Moroncelo. Een bastaard waar ik zelf graag mee werk. Leuke bijkomstigheid is dat je het typische op de tenen staan bij het baltsen van een Moroncelo meer gaat zien.
Quebrado Murciano met Pica
Iedereen weet dat een Pica geen diefkropper is. Maar toch heeft een Pica wel deze werkeigenschappen alleen in extreme mate. Dat zie je goed terug wanneer een Pica ouder wordt wanneer je dan geen concurrentie hebt van andere duivenmelkers kun je een Pica doffer best gebruiken als diefkropper. Wanneer je een kruising maakt Pica met een Quebrado Murciano krijg je een hele gedreven diefkropper die je vooral goed kan inzetten bij “verwilderde” postduiven.
Martenó met Jiennense
Een fantastische kruising wanneer je veel verwilderde duiven wilt vangen. Een snelle behendige kropper die door weer en wind zijn werk blijft doen.
Pica met Moroncelo
Dit is zeker geen goeie combinatie om een diefkropper te krijgen. Maar wel een fantastische synchroon vlieger mocht je dat meer ontwikkeld zien bij de Moroncelo’s. Toch hoort deze kruising in het rijtje thuis. Maar dan een kruising die je kunt gebruiken als springer in een duivenren. Hij zal zeer actief zijn en de hele dag door de ren vliegen. Waardoor je overvliegende duiven kunt aantrekken naar je hok.
Gorguero met postduif
De eerste kruisingen zullen je niet bevallen maar de vierde terugkruising zeker wel.
Belangrijk is dat je bij elke terugkruising een onverwante Gorguero moet nemen.
Nadeel van een raszuivere Gorguero is dat deze na drie jaar steeds minder goed gaat vliegen. Met inkruisen van een postduif krijg je een veel betere vlieger met een sterk beendergestel. Een bastaard die tot op late leeftijd actief blijft. Alhoewel een bastaard eigenlijk heb je weer een echte Gorguero maar dan een goede sterke en vitale lijn.
Kruisingen met postduif
In Spanje werd er regelmatig een wilde rotsduif in gekruist voor bloedverversing. Zodra ze merkte dat een stam duiven in vitaliteit en gezondheid minder werden. Gebruikte ze de echte wilde rotsduif. Maar ook een postduif is hiervoor uitermate geschikt.
Een kruising met postduif is goed te doen met Pica’s, Gorguero’s, Granadino’s en Laudino’s. Vooral de wat zwaardere rassen hebben hier profijt van om een beter vliegende diefkropper te krijgen.
Het is bij de eerste kruising nog niet te merken maar wanneer je deze nakomelingen tot vier keer terug zet op een zwaar ingeteelde stam. Breng je een nieuwe vitaliteit boost in het ras.
Wil je ook wat meer drive en temperament inbrengen, kun je ook een Pica met postduif kruisen en deze nakomelingen gaan inkruisen.
Bij laudino’s wordt een postduif vaak gebruikt om nieuwe kleuren te ontwikkelen. Zo heb je tegenwoordig de mooiste Laudino’s in het geel, khaki, bont die op menig show zeker niet onder doen voor de “zogenaamde” zuivere dieren.
Er zijn vast nog meer kruisingen die het goed doen. Heb je wel is een kruising gemaakt? Laat het ons weten.
Kijk er al lang naar uit; een nieuw onderwerp op deze site.
Het is er; Bastaarden kweken.
Een artikel wat aanspreekt.
En ja ook ik was een puritein maar heb dat beeld losgelaten.
Waarom; uiteindelijk verlies je het toch.
Het kost moeite om een andere zienswijze te hanteren, sinds kort pas ik het toe om bastaarden te fokken.
Met als doel het oorspronkelijke ras of soort te verbeteren.
En al is het heel vers de uitkomsten zijn stukken beter.
Mijn uitganspunt is om de Moroncelo meer honkvast te maken door middel van de Valenciano Antiquo. Dat schijnt te lukken. De Moroncelo vind ik schitterend maar niet echt betrouwbaar. Waar ik naar streef is een Moroncelo geijk aan het type/uiterlijk, maar met het verstand van de Valenciano A.
Maar beste liefhebbers ik ben slechts een amateur op dit gebied, dus beter weten doe ik niet. Aan de andere kant geeft het mij veel plezier en ben voorstander van de bastaardkweek/geworden uit noodzaak.
Tenslotte, het doel heiligt de middelen toch.
Veel plezier met de hobby en groeten,
Eric
waarom een oorspronkelijk “ras” verbeteren ? een goede Moroncelo heeft verstand anders is het geen goede Moroncelo ? lees hiervoor ieder willekeurig ras . ik mis altijd de selectie vooraf ! fout zit hem in het feit dat wij slechte “ras” vertegenwoordigers beter willen maken dmv kruisen , zo ontstaan dus ook slechte bastaarden , vlees noch vis .
dat een bastaard gelijkt wil niet zeggen dat hij ook de gewenste eigenschappen bezit / mee gekregen heeft . de vererving is dermate complex / uitkomsten uiteenlopend en zeer onvoorspelbaar , juist bij kruisen , als het zo simpel was . met al deze kruisingen gaan juist die rastypische karakter eigenschappen (door jarenlange selectie verkregen) verloren die het verschil maken en houden we een mengelmoes over , hebben we wel weer een nieuwe Diefkropper gemaakt maar zeker geen ras vooruit geholpen ?
ik ben zeker GEEN tegenstander van kruisingen maar dan wel uit het beste van het beste ( dan nog kweek je veel bagger) en ook niet om een ras te verbeteren maar om een eigen (gewenste) creatie te maken of puur uit nieuwsgierigheid .
de achteruitgang van rassen is zeker niet nodig , ook wat betreft vitaliteit , dit heeft mijns insziens ook veel meer met de onkunde , gemis aan feeling en basiskennis (genetica) van de fokker/liefhebber te maken . door onze verbeterdrang zijn in de geschiedenis zo vele rassen “vakkundig” om zeep geholpen . als ik internet afstruin lees ik ook alleen maar het woord MOOI of KNAP , nooit goed of geweldig , heel best / topper ? alsof uiterlijk iets zegt over kwaliteit ? ook ; als iets er enigszins op lijkt krijgt het meteen een ras stempel (prijskaartje) , alles wat veren heeft of een spannend kleurtje gaat in de kweek . ook veel gehoord : je ziet er niets meer van na 2 of 3 generaties , kan kloppen qua uiterlijk mischien niet maar waar het om gaat het tyisch karakter is verdwenen en ook niet meer terug te fokken .
Bastaarden prima , uitstekend zelfs zeker voor eigen gebruik en om volop van te genieten , ik heb zelf ook diverse koppelingen gemaakt wat enkele zeer leuke beesten tot resultaat heeft gehad waar de eigenaar ook nog dagelijks schik van heeft en die in niets voor “ras” duiven onderdoen .
een ieder veel succes / plezier en geniet van je beesten !
Hoi Arie, je zegt “het tyisch karakter is verdwenen en ook niet meer terug te fokken” leg dat is uit. Wat is het typische karakter van een Moroncelo en bijvoorbeeld een Balaer.
wat maakt een (goede) Moroncelo een Moroncelo ? het karakter , mist hij dit is het geen Moroncelo meer slechts een duif die er op lijkt . wat het specifieke karakter is wordt duidelijk als je vergelijkt met bv Pica . bijna hetzelfde maar net effe anders , iets minder gedreven / liever / hokvaster / lokeigenschappen etc. , alles wat er bij een Pica totaal uit geselecteerd is vanwege niet wenselijk tbv “het spel” het konstant “nestjagen” / “drijven” heeft een goede Moroncelo nog wel . een goede Balear is het andere uiterste , heel relaxed evenwichtig geduldig afwachtend volhardend etc . zo heeft ieder rasje zijn eigen rastypische karaktertrekjes , de reden waarom een liefhebber een klik heeft met een ras en totaal niets met het ander . karakter is ook bepalend voor het gewenste gedrag in en om het hok en in de omgang met de liefhebber . ik ga hier wel altijd uit van kwalitatief goede dieren en staat geheel los van het uiterlijk wat ook een voorkeur kan bepalen maar niets zegt over het karakter . in mijn ogen bepaald het karakter de kwaliteit , goed of niet goed . dit is ook meer een algemene regel in bv de topsport ik zie mijn duiven ook als “atleten” . aanleg kan er zijn zonder het juiste karakter heb je er niets aan .
draai het om ; wat is een Pica zonder het extreem gedreven zijn ? als een Pica in zijn karakter nog restanten van het Diefkropper bloed heeft haakt hij af tijdens een suelta en gaat hij bv hokwerk maken ………… waardeloze Pica dus of een slechte Diefkropper want die mag niet najagen , vlees noch vis dus .
zou ook iets zijn als bv een Rafeno het karakter van een Jiennense zou laten zien , dan klopt er iets niet volgens mij ?
het was op zijn minst niet iets dat wat de grondleggers / vormers van een lokaal “rasje” ooit voor ogen hadden .
zoals gezegd ; mix je alle rassen prima , maar er rest slechts een brei aan duiven of zo je wilt ontstaat er een nieuwe “Diefkropper” ? met heel veel geluk in het bezit van alle goede eigenschappen , maar helaas werkt de vererving niet zo , ook ALLE slechte krijg je erbij cadeau .
als je heel streng op karakter / kwaliteit selecteert blijven er maar enkele echt goede over , start hiermee en zet een eigen lijn op . de kortste en snelste weg met het minste (kans op) afval . een hok vol goede bestaat niet ……………
gelukkig is het slechts een mooie hobby , het plezier / genieten staat voorop en een ieder liefhebbert op zijn eigen manier . de omstandigheden zijn dan ook nog mede bepalend . “ras” of rasloos , lekker belangrijk …….
net als wij mensen onderling van karakter kunnen verschillen is ook geen duif hetzelfde , dit moet je echter wel kunnen /willen zien ! een slechte duif eindigt bij een goede liefhebber in de soep zoals het heurt , een goede duif bij een slechte liefhebber eindigt echter (onterecht) ook in de soep .
om een ras te verbeteren is het zeer goed mogelijk te kruisen binnen het “ras” zelf . goede postduivenliefhebbers doen niet anders , goed X goed . enige hier voor nodig is minstens één mede fokker/ liefhebber die ook zijn eigen stammetje heeft . dmv uitwisseling kun je hier beide van profiteren en elkaar naar een hoger plan tillen . is ook veel leuker elkaar helpen . het staat of valt bij een goede administratie / selectie en weten waar je mee bezig bent .
Dit is wat de colombicultura zegt over het karakter van de Balear.
Karakter: Palomo zenuwachtig, rusteloos, wendbaar karakter, licht en goed vliegen. En vurige temperament bij mannen en bij vrouwen, jaloers.
Jij schetst een heel ander karakter over jouw Balaeren.
Je zegt ” het was op zijn minst niet iets dat wat de grondleggers / vormers van een lokaal “rasje” ooit voor ogen hadden” Denk jij dat de grondleggers/vormers hierover hebben nagedacht bij het vormen van een diefkropper ras ?
Mijn mening, bij de ontwikkeling van een Spaans diefkropper waren slechts drie dingen van belang dat is zelfbehoud, verleiding en vervolging. Je kunt dat vertalen als zelfbehoud, dus niet een onbekend hok in gaan. Verleiding, vertaal ik als vitaliteit of de drang om zich voort te willen planten en vervolging wat ik vertaal als drive om op zoek te gaan naar een partner en aanhoudend te zijn.
Vandaar mijn vraag wat vind jij dan rastypische karakter eigenschappen.Voor mij zijn dat de drie pijlers van de diefkroppersport die op elke Spaanse kropper ras van toepassing is. En zodoende raak je dan door het inkruisen van een ander Spaans kropperras niets kwijt.
De Pica is veel meer dan alleen het laten jagen op een duivin. De drive ontstaat door jaloersheid maar bij een doffer alleen zie je heel duidelijk dat hij alle eigenschappen van een diefkropper heeft, behalve zelfbehoud. Heb je wel is gelezen hoe de puntentelling van de Picasport in elkaar zit?
dit gaan wij nooit eens worden , hoeft ook niet , totaal andere achtergrond en kijk op duiven , dat laatste heb ik overigens altijd al gehad . ik probeer echter altijd met een frisse / vernieuwende kritische blik te blijven kijken , blijven leren en ontwikkelen . ik neem derhalve nooit iets klakkeloos aan van iemand of over uit een artikel zonder dit zelf eerst te toetsen , wat ik schrijf is altijd vanuit mijn eigen ervaring / beleving , getoetst in de praktijk door mijzelf en enkele anderen , de feedback die ik krijg en navraag gedaan bij bronnen . bij mij zelf staat de liefhebberij noodgedwongen praktisch op nul maar verder sta ik er nog middenin . de info in deze artikelen is nuttig voor velen en zeer zeker een aanwinst voor de hobby maar niet alles strookt met hoe ik er in sta . een karakter beschrijven op papier is ook haast ondoenlijk , dit moet je zelf zien , voelen en liefst dagelijks beleven = je beesten leren kennen .
Het is zoals je zegt wij zullen het waarschijnlijk nooit eens worden 😉 Maar daar ben ik wel blij mee want dat houd mij scherp.
Ook ik put uit een lange ervaring. Samen met Juan Aznar waren wij de eerste die de verschillende Spaanse Kropper rassen naar Nederland brachten. In de jaren 80 begonnen wij ze te promoten bij ons belang, de zeldzame kropper vereniging etc etc. Wij richte de kooiker op waar later de SIS uit is ontstaan. Er zijn zelf nog kranten artikelen over ons uit die tijd. Maar dat betekent niet dat ik alles weet 😉
Maar je zegt dat rastypische karakter eigenschappen lastig zijn te omschrijven. Terwijl je ook zegt dat je door het kruisen dat kwijtraakt. Maar als je dan de omschrijvingen leest van bijvoorbeeld de Colombicultura en ik lees jou beschrijving. Is dat toch echt totaal anders en de werkelijkheid is ook vaak totaal anders. Dus wat raak je dan aan rastypische karakter eigenschappen kwijt. Als ze überhaupt wel bestaan en welke zijn juist, die van jou of die van de Colombicultura. Daarom zeg ik ook dat je niets kwijtraakt en zeker niet iets wat er niet is. Want naar mijn mening zijn karaktereigenschappen per individu verschillend. Er zijn slechts drie dingen die bij elke rasbeschrijving hetzelfde zijn. Ik zal er is een artikel aan wijden 😉