De geschiedenis van de Granadino kropper begint in 1535 en is waarschijnlijk naar Spanje gebracht vanuit Noord Afrika. De eerste beschrijving van deze kropper is te vinden in een boek van Al-Hassan Muhammad Adwazzan Alfasi. Waarin hij het gebruik van dief kroppers beschrijft in Noord Afrika. Later in 1723 werd wederom verwezen naar deze dief kropper uit Granada in het boek Tales of the Alhambra
Ontstaan van de Granadino
De Granadino als ras is ontstaan in een relatief kleine regio van Granada. Waar een aantal kroppers qua type veel op elkaar leken. Je kon toen nog niet over een ras spreken maar toch was er een soort gemeenschappelijk ideaalbeeld onder de duivenmelkers over hoe een kropper qua type en karaktereigenschappen eruit zou moeten zien. Het is ook niet ondenkbaar dat er behalve de veel toenmalige kropper rassen ook een Carrier gelijkende (Flamenco) duif is gebruikt. Wat de grote wratachtige rode en roze neus en oog omrandingen verklaart.
Invloed Valenciano Antiquo
Invloed van de Valenciano Antiquo is ook onvermijdelijk geweest in die tijd. Omdat het van oudsher zeer populair was om dief kroppers te houden. Er was zelfs een speciale duivenmarkt op de Plaza Redondo in Granada waar alleen Valenciano Antiquo’s werden verhandeld.
Comeback van de Granadino
Net als veel andere kropperrassen is ook de Granadino verdwenen in der loop der tijd. In de jaren zeventig is de Granadino overnieuw gecreëerd met behulp van de Laudino maar de ooit geweldig vliegende kroppers van Granada zijn nu alleen nog geschikt voor de tentoonstellingskooi. Mede vanwege de kleine genenpoel waaruit de Granadino zijn comeback heeft gemaakt. Worden er regelmatig andere rassen ingekruist om de vitaliteit te waarborgen. Steeds weer selecterend op het gewenste feno type van de rasstandaard.